Seveilla

Deze dag hebben gereserveerd om naar Seveilla gaan. Met de auto is het 1,5 uur rijden. 

Met de trein is het een klein uurtje.

 We besuiten  om lekker met de tein te gaan en de auto  een dagje te laten staan. In Nederland  hebben we de treinkaarten al gereserveerd. We hadden begrepen dat deze trein snel vol zit.. Van ons huis in Cordoba  is het ongeveer 35 min rijden  naar het station. We moeten eerst de bergweg over. We zoeken een parkeergarage in de buurt van het Station. Om hier te komen is wel enige stuurmans kunst vereist. Wegen van 6 rijen naast elkaar. Invoegen om helemaal naar links te gaan. Dan weer 6 banen opschuiven omdat we naar rechts moeten. Je auto er tussen prakken omdat we toch op de verkeerde baan staan. Na 3 kwartier staan we in de parkeergarage. Nu nog een kleine 10 min. lopen. Keurig op tijd bij het station. Zelfs nog even tijd voor een kop koffie. We hebben een sneltrein naar Seveilla.  Volgens schema zou de trein om 10.04 uur vertrekken. De trein heeft ruim 25 min. vertraging. Maar we zitten nu in de trein en zijn onderweg naar Seveilla.  Zeer comfortabel  en met een gereserveerde zitplaatst. Een prachtig land trekt aan ons voorbij. Wij laten ons lekker rijden. Woh dit is ook super gaaf. De trein zet de vaart erin. Precies 11.15 uur zijn we in Sevilla

. Onze eerste excursie is het bezoek aan het Alcarzar Real. We hebben hiervoor kaarten met een tijdslot van 1100 - 12.00 uur. Om er naar toe te lopen is net iets te ver. We besluiten om een taxi te nemen. Deze rijdt zeer snel naar het de ingang van het paleis.

Als we daar uitstappen staat er een rij van misschien wel 1,5 uur. Ik vraag aan de bewaking waar we moeten aansluiten omdat we skip de line tickets hebben. Echt, we mochten gelijk naar binnen en de lange rij achter ons laten. De schoonheid van het paleis overviel mij een beetje. 

Als hoofdstad van de Zuid-Spaanse provincie Andalusië kent Sevilla veel bezienswaardigheden, maar het koninklijke paleis Alcázar is wellicht het hoogtepunt. Het paleis is het oudste koninklijke paleis dat nog steeds in gebruik is door een koninklijke familie in Europa, staat sinds 1987 op de UNESCO Werelderfgoedlijst en is de al locatie geweest van mening film en tv-serie.

Een must-see voor alle liefhebbers van dromerige paleizen en een staaltje prachtige architectuur. 

Een korte geschiedenis van Real Alcázar

In de tijd dat de Moren heersten in Spanje was Sevilla een belangrijke havenstad. Daarom liet Abd-ar-Rahman III in 913 een kasteel bouwen op een plaats in de stad waar al een Romeins fort stond. Dat fort werd vervolgens door de eeuwen heen uitgebreid. Koning Al-Moetamid liet zo in de elfde eeuw het kasteel zodanig verbouwen en verruimen dat het een paleis werd.

Vervolgens werd Sevilla in de dertiende eeuw veroverd door de Christenen en liet koning Alfonso X van Castillië het paleis verder uitbreiden in gotische stijl. Later breidde koning Peter I het nog meer uit, waarbij hij de bekendste ruimte, de Hal van de Ambassadeurs, liet bouwen. In 1477 werd het paleis verkozen tot de officiële koninklijke residentie. Momenteel gebruikt de Spaanse koninklijke familie nog steeds de bovenste verdiepingen van het paleis als hun residentie wanneer zij in Sevilla verblijven.

Door de brede geschiedenis laat het paleis laat een mengeling van architectonische stijlen zien. Deze mengeling is ook terug te vinden in de naam. Het woord ‘Alcazar’ is Spaans voor ‘kasteel’ maar dit is afgeleid van het Arabische ‘al-gasr’ wat vesting of paleis betekend.

Het koninklijke paleis van Sevilla is gebouwd in een mengeling van Moorse en Christelijke stijlen volgens de Mudéjar stijl. De gebouwen zijn dan ook zeer bijzonder, maar het paleis biedt ook vele tuinen en binnenhoven.

De Puerta de León is de hoofdingang van het paleis en het leidt je naar het Leeuwenhof, ofwel Patio del León. Via deze poort kan je de koninklijke paleizen betreden. De poort dankt haar naam aan het tableau dat op de poort geplaats is, waarop een gekroonde leeuw staat. De hoofdingang is best bijzonder, want de poort bevindt zich in de vestigingsmuren die behoren tot de oudste delen van het paleis.

We genoten daarna van plazza de Espagna wandelde wat door het Marie Louise park. En liepen tot slot nog naar Torro del oro.

Moe maar voldaan liepen we weer naar het treinstation. En hebben er weer een mooie herrinnering  bij..

Ook dit was weer een dag met een gouden randje